مواد پلیمری به دلیل داشتن مزایای بسیار در مصارف شهری ، کشاورزی ، صنعتی و … کاربرد روز افزونی پیدا کرده اند. در عین حال یکی از مشکلات جدی در این مواد ، تخریب عمومی آنها توسط اشعه ماوراء بنفش خورشید و اثرات محیطی مانند باران می باشد.

بنابراین ضرورت پیدا می کند که این شرایط در محیط آزمایشگاهی بر روی نمونه های تولیدی اعمال شود تا بتوان به بررسی مقاومت و تخمین طول عمر آنها پرداخت. به این ترتیب می توان با اصلاح فرمولاسیون و افزودن پایدار کننده های نوری ، کیفیت محصولات و متعاقبا رضایت مشتریان را ارتقا داد.